De Sint-Martinuskerk is de R.K. neogotische pseudo-basilikale kruiskerk in Sneek en is gewijd aan de heilige Martinus van Tours.
Het bouwwerk uit 1872 werd ontworpen door de architect Pierre Cuypers.

Het is echter onvoltooid gebleven. De kerk heeft geen toren.

Het kerkorgel uit 1891 werd gebouwd door Maarschalkerweerd & Zoon uit Utrecht.

De gebrandschilderde ramen zijn gemaakt door F. Nicolas.

De katholieke parochie moest het na de reformatie van 1580 zonder kerk stellen. Zowel de Martinikerk als de Broerekerk waren aan de hervormden toegewezen en de katholieken restte niets anders dan godsdiensten aan huis te organiseren. Zij deden dit in een huis aan de Singel, dat in 1695 tot kerk werd verbouwd. Het pand werd in 1766 gesloopt en vervangen door een gebouw dat in elk geval van binnen meer op een kerk moet hebben geleken. Enige barokke interieurstukken van deze kerk zijn bewaard gebleven.

In 1834 werd deze kerk vergroot, waarbij onder andere een nieuwe voorgevel met dakruiter werd gemetseld en aan de oostzijde een brede uitbouw gemaakt, waar het altaar, dat voorheen aan de westzijde had gestaan, werd opgesteld. In de jaren ’60 van de 19de eeuw kon deze kerk niet meer voldoen aan de toenemende ruimtebehoefte van de groeiende parochie en al helemaal niet aan de goede smaak van de pastoor, die zich met vuur inzette voor een geheel nieuwe kerk in de perfect bij de herleving van het katholicisme passende neogotische stijl. Zowel het bouwterrein als het budget voor de nieuwe kerk was echter beperkt. Men slaagde erin de befaamde architect Pierre Cuypers te contracteren voor het maken van een ontwerp, waarin deze op knappe wijze woekerde met de beschikbare ruimte en middelen.Het lukte niet om het ontwerp geheel te realiseren. De kerk werd na twee jaar bouwen in 1871 zonder toren opgeleverd en ook aan decoratie en meubilering van het interieur werd weinig gedaan.